او موسسه خودش Array Comm را مدیریت می کند که در زمینه فناوری آنتن های هوشمند و بهبود کیفیت شبکه های بی سیم فعالیت می کند، چیزی که فکر می کند در بهبود وضعیت دنیای تلفن همراه نقش اساسی خواهد داشت. او نسبت به وضعیت امروز تلفن همراه شاکی است: ما هنوز رویای اصلی را محقق نکرده ایم، این که در هر جا و هر زمانی بتوانی از تلفن همراه استفاده کرد.
دکتر کوپر می گوید:
ایده ساخت یک گوشی تلفن بی سیم در اواخر دهه ۱۹۶۰ محقق شد. آن موقع فقط یک شرکت در امریکا، انگلیس و ژاپن وجود داشت. شرکت تلفن امریکا ATT که بزرگ ترین شرکت تلفن دنیا محسوب می شود چیزی را اختراع کرده بودند که به آن cellular می گویند. اختراعشان تلفن های ماشین بود. می توانید تصور کنید؟ ولی ما عقیده داشتیم که مردم نمی خواهند به ماشین ها زنگ بزنند. بلکه آنها می خواهند به بقیه مردم تلفن کنند. تنها راهی هم که در شرکت کوچک آن زمان موتورولا برای اثبات حرفمان به دنیا داشتیم، این بود که در عمل نشان دهیم که می توانیم یک تلفن همراه بسازیم، یک تلفن شخصی همراه. چیزی که با آن بشود یک شماره را نه به یک مکان، نه به یک میز و نه به یک خانه، بلکه به یک شخص اختصاص داد.
از سال ۱۹۷۳ که اولین تلفن همراه را به نمایش گذاشتیم تا سال ۱۹۸۳ که اولین سرویس تجاری تلفن همراه شروع به کار کرد، ما در عمل ۵ مدل از گوشی تلفن همراهمان را ساختیم. هر کدام کوچک تر از قبلی و وزنشان هم از یک کیلوگرم به ۴۵۰ گرم رسید.
تصورش را بکنید که اولین گوشی ها در سال ۱۹۸۳، ۳۵۰۰ دلار قیمت داشتند که به قیمت الان می شود ۷۰۰۰ دلار. البته ما این رویا را داشتیم که یک روزی تلفن اینقدر کوچک می شود که بتوان آن را به گوش آویزان یا حتی زیر پوست جاسازی کرد.
با این که من این تصور تلفن همراه را ممکن کردم، ولی رویای تلفن همراهی که امروز محقق شده است، نتیجه کار صدها آدم مختلف است. این رویا هنوز کامل نیست و ما هنوز داریم روی آن کار می کنیم تا این رویا را بهتر بسازیم.