ین ماهی غیر معمول بلند قد دارای سری به شکل اسب است و به سمت بالا شنامی کند. بیشتر اوقات اسبهای دریایی بدون حرکت باقی می‌مانند این حالت را به صورت گیر دادن دم چسبیده خود در لابه لای مرجانها و جلبکهای دریایی انجام می‌دهند و با همین حرکت در مقابل دشمنان ایجاد استتار می‌کنند. چشمها مستقل از سر به طرفین حرکت می‌کنند و به این وسیله دائماً مراقبت دشمنان بوده و همچنین غذای خود را جستجو می‌کنند. نوع ماده این حیوان تخمهای خود را در کیسه نوع نر می‌ریزد و در همانجا نوزادان از تخم بیرون می‌آیند که به شکل اسبهای دریایی کوچک می‌باشند.

گونه‌ها

تقریباً ۳۵ گونه شناخته شده اسبهای دریایی وجود دارد که شامل گونه‌های زیر می‌باشد:

• H. abdominalis (اسب دریایی شکم دار) که در فاصله دور از سواحل نیوزلند و استرالیای جنوبی و شرقی یافت می‌شود.
• H. algiricus (اسب دریایی آفریقای غربی)
• H. angustus (اسب دریایی شکم باریک)
• H. barbouri (اسب دریاییBarbour یا اسب دریایی پوزه راه راه)
• H. bargibanti (اسب دریایی کوتوله) که در منطقه نیوکلدوینا دیده می‌شوند.
• H. borboniensis
• H. breviceps (اسب دریایی پوزه کوتاه) که در فاصله دور از ساحل استرالیای شرقی و جنوبی یافت می‌شود.
• H. camelopardalis (اسب دریایی زرافه‌ای)
• H. capensis (اسب دریایی Knysna)
• H. comes (اسب دریایی دم ببری) که در خاور دور یافت می‌شود.
• H. coronatus (اسب دریایی تاجدار)
• H. erectus (اسب دریایی خط دار) که در فاصله دور از ساحل شرقی آمریکا بین نووسکوشیا و اروگوئه دیده می‌شود.
• H. fisheri (اسب دریایی دله ماهی خوار)
• H. fuscus (اسب کوچک دریایی) که در اقانوس هند یافت می‌شود.
• H. guttulatus (اسب دریایی خالدار)
• H. hippocampus (اسب دریایی اروپایی) که در دریای مدیترانه و دریای آتلانتیک یافت می‌شود.
• H. histrix (اسب دریایی تیغ دار) که در اقیانوس هند، خلیج فارس، دریای سرخ و خاور شرق یافت می‌شود.
• H. ingens (اسب دریایی آرام) که در فاصله دور از ساحل اقیانوس آرام و آمریکای شمالی، جنوبی و مرکزی یافت می‌شود.
• H. jayakari (اسب دریایی جایاکار)
• H. kelloggi (اسب دریایی بزرگ)
• H. kuda (اسب دریایی خال خالی)
• H. lichtensteinii (اسب دریایی لیختن‌اشتاین)
• H. minotaur (اسب دریایی گردن کوتاه و کلفت)
• H. mohnikei (اسب دریایی ژاپنی)
• H. procerus (Hippocampus procerus)
• H. ridi (اسب دریایی برزیلی) که در سواحل کارائیب در صخره‌های مرجانی زندگی می‌کند.
• H. sindonis (اسب دریایی shiho)
• H. spinosissimus (اسب دریایی خارپشتی)
• H. subelongatus (اسب دریایی پوزه پلنگی یا اسب دریایی استرالیای غربی)
• H. trimaculatus (اسب دریایی سه خالدار)
• H. tubrculatus (اسب دریایی قلمبه)
• H. whitei (اسب دریایی سفید) که در فاصله دور از ساحل استرالیای شرقی یافت می‌شود.
• H. zebra (اسب دریایی راه راه)
• H. zosterae (اسب دریایی کوتوله) که در خلیج مکزیک و دریای کارائیب دیده می‌شود.

صید بی رویه در سالهای اخیر جمعیت اسبهای دریایی را به خطر انداخته‌است. اسبهای دریایی در گیاه‌شناسی دارویی سنتی چین مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حدود ۲۰ میلیون اسب دریایی در طول یکسال صید و برای این هدف فروخته می‌شوند. خویشاوندان نزدیک اسبهای دریایی که همان اژده‌های دریایی هستند بدن بزرگ‌تر و اندام‌های ثانوی برگ مانندی دارند که آنها را قادر می‌سازد که خود را در میان علفهای دریایی یا بسترهای کتانخک پنهان سازند. اژدهای دریایی از ماهیهای لیسه‌ای و amphipodها مانند سخت پوستان میگو مانند کوچک بنام mysids (شپش‌های دریایی) تغذیه می‌کنند. آنها شکار خود را به طرف دهان کوچک خود می‌مکند. اکثر amphipadها از جلبک‌های قرمز که در سایه جنگل‌های کتابخک رشد می‌کنند تغذیه می‌کنند و این درست همان محلی است که اژدهاهای دریایی زندگی می‌کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: